DADDY.

daddy.

nawalan ako ng tatay noong ako'y 11 pa lang.. basta.. that was on february 16, 2003. imagine.. 2 days after valentine's day.. feb. 14 siya sinugod sa hospital.. at hidni na kami nagkita mula nung gabi ng feb.14.. hindi na nila ako pinapunta sa hospital.. di ko na ikukwento yung story na nangyari nung gabi/ madaling araw na yon.. hay..

basta . yun .

mahirap mawalan ng tatay. grade 5 ako nang mamatay si daddy. at oo.. ngayon narealize ko ang absence niya. wala siya noong elementary graduation ko.. noong first time ako namedalist nung 3rd year ako.. nang naging "teen" ako.. nang mga nagdaang JS.. birthday.. mcdo trips.. jollibee trips.. at noong HS grad ko.. at ngayon.. narealize ko pa lalo.. lalo na nung nanood ako ng maalalala mo kaya.. kanina.. wala siya pati sa kasal ko.. engagement whatever.. andami.. halos lahat ng event ng buhay ko.. hindi ko siya kasama..

I SOO MISS DADDY. ='(

(ok.now i'm crying.)

ang hirap rin pala ng walang daddy. as in sobra. madalas namin nasasabi ni mommy.. "kung buhay sana si daddy..." o kaya.. "magugustuhan siguro to ni daddy.." sobrang ang hirap pa rin makarecover kahit ganito.. 5 years na ang lumipas.. iba talaga ang guidance ng lalaki.. iba siguro kapupuntahan naming magkakapatid kung nandito lang tatay ko. hindi siguro ko sa benilde mag-aaral.. hindi siguro agad nag-asawa si kuya. hindi siguro hirap sa trabaho si ate. hindi siguro hirap magbudget si mommy ng pera. at hindi ko sana ginagawa tong entry na to. i dunno what's the purpose of this entry.. but let me use this.. to tell you na cherish every moment na you're with your dad. have fun.. and always tell him that you love him.. coz i tell you.. he's not always there. and when he's gone and you did not make the most out of the time that your together.. naku.. you'll regret everything.. parang araw-araw niyong iwiwish na sana buhay pa siya. hmm.. pero alam ko naman masaya na daddy ko kung san man siya nandun.. hehe.. lokohan pa nag naming magkakapatid.. baka nagkita kita na sila ng kumpare at mga kamag- anak na namatay na.. at ngayon.. me unlimited session na sila ng inuman.. hehe.. wala naman kasing sakit kung nasan man sila di ba? hehe..

and now.. ayun.. i have to accept.. that i have to be happy na lang talaga sa lahat. kasi. plano lahat yan ni GOD. at alam ko naman.. lahat nang yan.. makakabuti para sa amin. sa atin. at sa akin.

at dun sa bezpren ni kuya ko.. alam ko hindi mo 'to mababasa. . pero.. condolence na rin girl. . tatagan mo sarili mo. you still have the rest of your family. there's so many reasons pa to be happy. i know wherever our fathers are.. happy na rin sila. .

end.