can't stop

wahaha.. can't stop pa yan..

i'll miss everything.. ngayon pa nga lang.. parang.. words can't describe what i'm feeling.. mamimiss ko yung kulitan.. hingi-an.. everything about school.. ngayon ko lang narealize lahat.. ngayon lang lahat nagsink-in sa akin.. whoa..

"gurl! punta tayo locker!"

"enge size 1."

"palit tayo upuan. sige na."

"ui! balik na tayo sa proper seats! nandyan na si.. (pick one: ms. d or ms. ria) "

"hala! wala ako assignment! pakopya dali!"

"sir emboy! test paper po namin?"

these are some.. some of the lines you'll hear from us.. almost everyday..

quartzite and obsidian..

parang kelan lang.. ah. ewan ko ba.. ang bilis talaga ng panahon.. parang kung kelan namin gusto dahan-dahanin ang lahat.. tsaka nagfastforward ang mga nangyari.. parang andaming naskip- an na moments..

kahit marami akong hindi nakasundo.. sobra.. mahal na mahal ko 'tong batch na'to.. second family ko na to.. whenever i wanna run away from home.. actually.. i can say.. this is my home.. they are my family.. almost half of my life, i spent being with them everyday. they're like my siblings.. i dunno.. but with them, i learned how to deal with people. people with different attitudes and characteristics. i can't imagine how we survived high school as a whole.. haha.. kung kami ang makaksama mo.. mawiwindang ka talaga.. sa saya.. sa ingay.. sa mga biglaang away.. na madali rin namang natatapos at nareresolba.. hmm..

kahit kami daw ang title holder ng PINAKAMAINGAY na klase sa school.. alam naman namaing hindi lang yun ang kaya naming ipakita.. di lang yun ang kaya naming patunayan..

marami jan.. hindi lang nabigyan ng opportunity patunayan ang sarili nila.. pero i know, their time to shine will come..

someday.. babalik ang batch natin sa atheneum.. lahat tayo.. successful.. lahat tayo.. may ipapagmalaki.. lahat tayo.. close pa rin.. katulad ng dati.. katulad ng ngayon..

para sa batch 2007-2008.. we can do it!

congartulations..

good luck!

may god be with all of us..